Listopad jest miesiącem, w którym co roku - 26 - świętujemy rocznicę nadania naszej szkole imienia. To już 31 lat, jak przybraliśmy imię Synów Pułku Ziemi Lubelskiej. W ramach jubileuszowych obchodów grupa teatralna Młodzi zdolni zaprezentowała program słowno-muzyczny o charakterze patriotycznym Śpiewajmy pamięć o tych dniach… Obchody Święta Szkoły połączone zostały z 101. rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości. Uroczystość uświetnili przedstawiciele Stowarzyszenia Synów Pułku Ziemi Lubelskiej: płk Marian Wojtas oraz mjr Bolesław Błaszczuk.
Śpiewajmy pamięć o tych dniach… to historia polskiej rodziny (ukazana od czasów zaborów, po czasy współczesne), która nieprzerwanie pielęgnuje tradycje patriotyczne.
Niedzielny poranek.
W salonie przebywa polska rodzina - rodzice i kilkuletni Karol. Chłopiec bawi się zbyt głośno swoimi żołnierzykami i ojciec prosi go, aby przeniósł się z zabawą gdzie indziej. Karol spełnia prośbę ojca i przenosi się na komodę. Jego uwagę przykuwa metalowe pudełko a w nim… ryngraf. Ojciec wyjaśnia chłopcu, że ryngraf to symbol ich rycerskiego rodu i znak miłości i wierności do ojczyzny, to pamiątka po jego dziadku- Karolu, który walczył pod generałem Langiewiczem i zginął. Motywem przewodnim spektaklu jest ryngraf, który, przekazywany w polskiej rodzinie z pokolenia na pokolenie, Karol otrzymał od swojego ojca, a następnie sam przekazał go swojemu synowi. Pierwsza część inscenizacji opowiada o czasie poprzedzającym odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku, przywołuje wspomnienia o walkach, zwycięstwach oraz klęskach narodu polskiego. Ukazuje też dramatyczne losy Polaków zmuszonych do służby w znienawidzonych mundurach zaborców. Druga część rozpoczyna się w sierpniową niedzielę 1939 roku. Dzieci, młodzież polska cieszą się młodością, jak się wydaje, nie mając powodów do niepokoju. W tle słychać jedną z piosenek dwudziestolecia międzywojennego - „Ta ostatnia niedziela” w wykonaniu Mieczysława Fogga. Niestety, nad Polską pojawiają się czarne chmury… Ukazanie losów dzieci-młodych żołnierzy uświadamia okrucieństwo wojny. Towarzysząca inscenizacji muzyka i znakomita narracja stworzyły odpowiedni klimat. Uzupełnieniem treści historycznych przedstawienia była prezentacja multimedialna oraz utwory muzyczne: „Uwierz Polsko”, „Rozkwitały pąki białych róż”, „Śpiewka”, „Warszawskie dzieci”, „Wspomnienie”.
Przesłaniem spektaklu stały się słowa pieśni Wspomnienie (Nie pamiętasz) kończące przedstawienie:
Śpiewajmy pamięć o tych dniach… to historia polskiej rodziny (ukazana od czasów zaborów, po czasy współczesne), która nieprzerwanie pielęgnuje tradycje patriotyczne.
Niedzielny poranek.
W salonie przebywa polska rodzina - rodzice i kilkuletni Karol. Chłopiec bawi się zbyt głośno swoimi żołnierzykami i ojciec prosi go, aby przeniósł się z zabawą gdzie indziej. Karol spełnia prośbę ojca i przenosi się na komodę. Jego uwagę przykuwa metalowe pudełko a w nim… ryngraf. Ojciec wyjaśnia chłopcu, że ryngraf to symbol ich rycerskiego rodu i znak miłości i wierności do ojczyzny, to pamiątka po jego dziadku- Karolu, który walczył pod generałem Langiewiczem i zginął. Motywem przewodnim spektaklu jest ryngraf, który, przekazywany w polskiej rodzinie z pokolenia na pokolenie, Karol otrzymał od swojego ojca, a następnie sam przekazał go swojemu synowi. Pierwsza część inscenizacji opowiada o czasie poprzedzającym odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku, przywołuje wspomnienia o walkach, zwycięstwach oraz klęskach narodu polskiego. Ukazuje też dramatyczne losy Polaków zmuszonych do służby w znienawidzonych mundurach zaborców. Druga część rozpoczyna się w sierpniową niedzielę 1939 roku. Dzieci, młodzież polska cieszą się młodością, jak się wydaje, nie mając powodów do niepokoju. W tle słychać jedną z piosenek dwudziestolecia międzywojennego - „Ta ostatnia niedziela” w wykonaniu Mieczysława Fogga. Niestety, nad Polską pojawiają się czarne chmury… Ukazanie losów dzieci-młodych żołnierzy uświadamia okrucieństwo wojny. Towarzysząca inscenizacji muzyka i znakomita narracja stworzyły odpowiedni klimat. Uzupełnieniem treści historycznych przedstawienia była prezentacja multimedialna oraz utwory muzyczne: „Uwierz Polsko”, „Rozkwitały pąki białych róż”, „Śpiewka”, „Warszawskie dzieci”, „Wspomnienie”.
Przesłaniem spektaklu stały się słowa pieśni Wspomnienie (Nie pamiętasz) kończące przedstawienie:
My nie chcemy więcej wojny,
Chcemy żyć życiem spokojnym.
Jaki długi i szeroki jest nasz świat.
Chcemy miłość stworzyć wszędzie,
Wojna niech legendą będzie,
Szczęście, miłość niech okryje
wojny ślad, z dawnych lat.
Chcemy żyć życiem spokojnym.
Jaki długi i szeroki jest nasz świat.
Chcemy miłość stworzyć wszędzie,
Wojna niech legendą będzie,
Szczęście, miłość niech okryje
wojny ślad, z dawnych lat.
Informację przygotowały panie: Marzena Wróblewska, Marzanna Pogonowska i Małgorzata Piasecka.
